İstanbulda Trafik

İstanbulda Trafik

823 sayfa harika için bir inceleme yazabilir miyim? Kış benim için çok beklenen bir kitaptı ve Marissa Meyer'in beni hayal kırıklığına uğratmadığını söylemekten çok memnunum. 

Cinder'in nihayet bir başa geldiğinden beri gelişmekte olan her şey ve Marissa Meyer, Ayın Kroniklerindeki bu son taksitte gevşek konuları bırakmadı.

Bu defteri ya da onunla ilgili bir şeyleri yağmalamayı reddediyorum, bu inceleme bir çok yerde olursa özür dilerim.

Öncelikle, Marissa Meyer'ın dört kitap (beşincisi Fairest sayılırsanız) için pek çok hikaye dizilişini alkışlamalıyım. Okuyucular sonunda tüm karakterleri tek bir yerde ve nasıl etkileşime girdiğini görürler. İlk 3 kitabın ima ettiği devrim sonunda geldi. Biraz hayal kırıklığına uğramıştım, bu devrime kadar bir sürü şey inşa edilmişti ve biraz örgütsüz görünüyordu ama sanırım Cinder'in fazla planlama zamanı yoktu sanırım.

Karakterlerin hepsinden çok eminim Winter, Iko'nun en sevdiğim karakteri çimentolamıştı. Onun mizah anlayışı sadece şaşırtıcıdır. Kış son derece deli bir kitaptu ancak Iko her zaman ruh halini hafifletmeyi başardı. Cinder'e sadakatini de sevmiştim. Daha çok arkadaşı olmaktan kızkardeşi gibiydi. Bu, diğer karakterlerin şaşırtıcı olmadığını ve Cinder'in şaşırtıcı arkadaşları olmadığını söylemek değil. Bu noktada, bu karakterler benim arkadaşım gibi hissediyorum ve her biri için çok önemsedim, hatta Winter ve Jacin. Kış okumadan önce bana iyi tanıdılardı ama birisini tanımak için 800'den fazla sayfanız olduğunda, onları gerçekten tanıyorsunuz.

Daha önceki kitaplarda Jacin için pek umurumda değildi (Cinder ve arkadaşları için tam olarak en iyi müttefik değildi), ancak kıştaki sebeplerini anlamaya başlamışım gibi hissettim. 

Kışın yanında büyüdü ve onun sadakati ona aitti. Kendisine çok fazla baktı ve Levana'nın himayesinde güvende olmadığını biliyordu. Dürüst olmak gerekirse, Kış bile kendisi için güvende değildi. Ay'ın hediyesini kullanmayı reddetmesinden ciddi şekilde etkilendi. Onun deliliği sevimli ama bazen tehlikeli. Jacin'in neden ona geri döneceğini anlamış olması anlaşılıyordu.

Cress, Thorne, Scarlet, Wolf, Kai ve Cinder her zamanki kadar muhteşemdi. Cress oyunu hızlandırdı ve tüm Winter'ın cesaretinden etkilendim. Kabul ediyorum ki, o kadar saf ve biraz zayıf gözüktüğü için onu Cress'te sevmemişimdir. Rampion'un mürettebatıyla vakit geçirmek onu kesinlikle değiştirdi. Hâlâ saf ve sinirlilik dolu anlar yaşayan güçlü bir kadın haline geldi ancak bunlar anlaşılabilirdi. Thorne hâlâ çekici benliğidir. 

Onun hakkında okurken neredeyse her zaman yüzümde bir gülümseme vardı. 

O ve Iko kesinlikle komik bir rahatlama kaynağı oldu. Scarlet ve Winter'ın ilişkisi gerçekten hoşuma giden yeni bir ekti. Kışın onu bir süre evcil hayvan olarak tutmasından bu yana Scarlet'in nasıl hissedeceğini bilmiyordum ama bunu geçti onlar büyüdü. Kurt, onunla ilk tanıştığımdan bu yana en sevdiğim karakterlerden biriydi ve bu kez bu kez değişmedi. Kalbim onun için birçok kez kırdı. Kai benim için hayal kırıklığı yaratan Kai'de büyük bir rol oynamadı, ancak geri kalanıyla devrimin tam ortasında olamayacağını anlıyorum. Cinder hakkında ne diyeceğim? Güçlü, akıllı, eğlenceli, nazik ve Levana'yı yıkmak için ne gerekiyorsa yapmaya istekli. Dünyayı kurtarmaya kararlı. Çok etkileyici bir şey.

Bu kitap büyük olsa da fazla bilgi ile boşa harcamayın dememek isterim. 

Kışın her şey hikaye için gerekli. Çok bu finale yol açtı ve bağlı olması gereken pek çok küçük şey vardı. Marissa Meyer gevşekçe bir son çıkarmayı başardı. Bütün romantizm, dövüşler, kötüler, kahramanlar, her şey orada. Ayrıca Snow White'ın fütüristik bükülmesini sevdiğimi belirtmek isterim. Kitabın bazı bölümleri orijinal hikayeyi bana hatırlattı ama hepsini Marissa Meyer'in yaptığı eşsiz bir bükülme ile.

Ayrıca Levana'dan nefret ederim. Bundan çok nefret edersen komik bile olmaz! O psikopat ve korkunç. Kitabın içine girip sayımı kaybettiğim o kadar çok kez yumruklamak istedim. Başkalarını incitmekten zevk aldı ve serinin seyrinde çok fazla umursamadığım insanlardı.

Genel olarak, muhtemelen fışkırmayı bırakmamı ve kendiniz için kitabı okumanıza izin vermem gerektiğini hissediyorum. Kış ay kroniklerinde mükemmel sonuçtur.